Αρειανισμός
Αιρετική χριστιανική διδασκαλία που εμφανίστηκε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Θεωρείται μία από τις 3 μεγαλύτερες χριστιανικές αιρέσεις, μαζί με τον Νεστοριανισμό (εμφανίστηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. και υποστήριζε ότι ο Ιησούς υπήρξε ως δύο πρόσωπα, ο άνθρωπος και ο θεϊκός Γιος του Θεού, κι όχι ως ενιαίο πρόσωπο) και τον Μονοφυσιτισμό (εμφανίστηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. θεωρώντας ότι η θεϊκή φύση του Χριστού υπερίσχυε της ανθρώπινης).
Οι θεολογικές θέσεις του Αρειανισμού έγιναν γνωστές το 319 μΧ από τον θεολόγο Άρειο (260 – 336 μΧ), ο οποίος έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο Άρειος ήταν δεινός ομιλητής, ιδιαίτερα μορφωμένος και με μεγάλη επιρροή στην τοπική εκκλησία, σαφώς επηρεασμένος όμως από την αριστοτελική φιλοσοφία και τις απόψεις του Ωριγένη (185 – 251 μ.Χ.) που υποστήριζε ότι ο Υιός είναι κατώτερος στην εξουσία σε σχέση με τον Πατέρα, απέρριψε την θεϊκή υπόσταση του Ιησού, τον οποίο θεωρούσε γέννημα ή κτίσμα του Θεού και άρα όχι κατ΄ ουσίαν Θεό, ο οποίος είναι μοναδικός, αγέννητος, άναρχος και αιώνιος. Δίδασκε ακόμη ότι ο Χριστός βρέθηκε στην θέση του Υιού του Θεού, επειδή ο Θεός τον αναβάθμισε εκεί έχοντας προβλέψει ότι θα σταθεί μέχρι το τέλος τελείως δίκαιος.